خطوط تجسمی بر اساس جهت حركت مداوم در یك مسیر كلی به چهار دسته اصلی تقسیم می شوند كه عبارتند از :
1) خطوط عمودی كه در طبیعت به شكل تنه درختان، تیرهای برق و ساختمان های مرتفع دیده می شوند. این نوع خط در اثر تجسمی ممكن است به مفهوم ایستادگی، مظهر مقاومت و استحكام باشد و یا صرفا رابطه‌ی مناسبی را از نظر بصری و زیبایی شناسی یا سایر خطوط و اشكال یك تركیب بوجود بیاورد.
2) خطوط افقی كه در طبیعت به صورت سطح زمین، خط افق، پهنه دریا، یا یك انسان خوابیده دیده می شود. این نوع خط صرفا در یك اثر تجسمی برای نشان دادن آرامش، سكون و اعتدال باشد یا صرفا رابطه‌ی مناسبی را از نظر بصری و زیبایی شناسی با سایر خطوط و عناصر تركیب به نمایش بگذارد.
3) خطوط مایل كه معمولا در طبیعت به شكل كناره های كوه، خط رعد در آسمان و سراشیبی دیده می شود و در یك اثر تجسمی ممكن است برای نشان دادن تحرك، پویایی، خشونت و عدم سكون و ثبات اختیار شود.
4) خطوط منحنی كه معمولا در طبیعت به شكل تپه ماهور، انتشار امواج، پستی و بلندی زمین و حركت بعضی جانوران دیده می شود و در یك اثر تجسمی ممكن است برای نمایش دادن حركت سیال و مداوم، ملایمت و ملاطفت به كار گرفته شود، یا این كه صرفا رابطه مناسبی را از نظر بصری با سایر خطوط و عناصر یك تركیب ایجاد كند
آمار مطالب
آمار کاربران
کاربران آنلاین
آمار بازدید
آمار
وبلاگ:
عضویت سریع
